Prawie każde niemowlę po urodzeniu jest delikatnie asymetryczne. Wynika to najczęściej z ułożenia wewnątrzmacicznego – maluch przebywając długi czas w ciasnym otoczeniu nie miał możliwości ustawiać symetrycznie swojego ciała i utrwalał wzorce, które mogą być nieprawidłowe. W większości przypadków asymetrię dziecka można zniwelować poprzez właściwą pielęgnację i zabawę. Wtedy to właściwie stymulowany maluszek, około 3 – 4 miesiąca życia osiąga normalną symetrię ciała. Czasami jednak zakodowane, niewłaściwe schematy układania ciała wyrażają się w tak silny sposób, że zwyczajna opieka nad niemowlęciem nie jest w stanie wyrównać zaburzeń. Zdarza się, że wpływ na asymetryczne układanie malucha ma również niewłaściwie rozłożone napięcie mięśniowe – wzmożone bądź obniżone.
Cechy asymetrii
Asymetrię ułożeniową, która wymaga czynności rehabilitacyjnych, charakteryzują:
- wyraźne preferowanie jednej strony ciała
- asymetryczne ustawianie głowy (główka przechylona, przyciągnięta do jednego barku bądź skręcona w jedną stronę)
- ustawianie się dziecka w literkę C lub w kształcie banana i częściej w jedną stronę
- silne odginanie się do tyłu, szczególnie w jedną stronę
- nierównomierne obciążanie stron ciała – widoczne szczególnie w leżeniu na brzuszku
- inne nieprawidłowości, która objawiają się asymetrycznymi wzorcami bądź dużym napięciem ciała dziecka
Rehabilitacja asymetrii
W porę zdiagnozowana asymetria i wdrożone zabiegi rehabilitacyjne pozwalają najczęściej zniwelować zaburzenia. Ważna jest współpraca fizjoterapeuty i rodziców, którzy to powinni wdrożyć odpowiednie zasady w codziennym kontakcie z maluszkiem. Odpowiednio poprowadzona terapia pozwoli dziecku prawidłowo się rozwijać oraz zmniejszy ryzyko wystąpienia w przyszłości wad postawy i skrzywień kręgosłupa.